Rzekomy pomór drobiu - informacja

Poniżej publikujemy informacje Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w Bochni dotyczące rzekomego pomoru drobiu.

Typowe objawy kliniczne rzekomego pomoru drobiu stwierdzane po infekcji szczepami welogenicznymi to:

    • utrudnione oddychanie,

    • rzężenia i charczenia, którym towarzyszą objawy nerwowe, takie jak porażenia, czy skręty szyi (torticollis).

    • produkcja nieśna spada od 30 do 50% lub więcej i powraca do norm po około 2 tygodniach. jaja mogą mieć cienką skorupę, typowe jest również składanie jaj bez skorup 

Zasady bioasekuracji gospodarstw utrzymujących drób:

ZALECENIA DLA DROBNOTOWAROWYCH HODOWCÓW DROBIU - CHÓW PRZYZAGRODOWY

    • karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;

    • przetrzymywanie drobiu na ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem uniemożliwienia kontaktów z dzikim ptactwem;

    • odizolowanie od innego drobiu, kaczek i gęsi;

    • przechowywanie paszy, w tym zielonki, w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem;

    • unikanie pojenia ptaków i czyszczenia kurników wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek);

    • zgłaszanie lekarzowi weterynarii, wójtowi, burmistrzowi i innym organom władzy lokalnej zaobserwowanego spadku nieśności lub nagłych, zwiększonych padnięć drobiu;

    • po każdym kontakcie z drobiem lub ptakami dzikimi umycie rąk wodą z mydłem;

    • używanie odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przy czynnościach związanych z obsługą drobiu;

    • osobom utrzymującym drób w chowie przyzagrodowym, aby nie były zatrudniane w przemysłowych fermach drobiu.

ZALECENIA DLA HODOWCÓW GOŁĘBI

    • karmienie i pojenie gołębi w sposób wykluczający dostęp ptaków dzikich;

    • przechowywanie paszy w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem.

DODATKOWE ZALECENIA GŁÓWNEGO LEKARZA WETERYNARII

    • słomę, która będzie wykorzystywana w chowie ściółkowym należy zabezpieczyć przed dostępem dzikiego ptactwa (przetrzymywać w zamkniętych pomieszczeniach, zadaszyć itp.);

    • należy regularnie przeglądać wszelkie połączenia i rury (silosy paszowe) pod kątem obecności zanieczyszczeń np. odchodami dzikich ptaków;

    • należy eliminować wszelkie możliwe do usunięcia nieszczelności budynków inwentarskich (umieścić siatki w oknach i otworach, zabezpieczyć kominy wentylacyjne);

    • nie należy tworzyć sztucznych zbiorników wodnych na terenie gospodarstwa (np. oczka wodne), a istniejące należy zabezpieczyć przed dostępem dzikiego ptactwa;

    • nie należy dokarmiać dzikiego ptactwa na terenie gospodarstwa (usunąć karmniki);

    • jeżeli na terenie gospodarstwa znajdują się drzewa owocowe należy jak najczęściej usuwać opadłe owoce.

Rola hodowców i lekarzy weterynarii we wczesnym wykrywaniu choroby – np. zgłoszenie do organów inspekcji weterynaryjnej

Posiadacz drobiu jak również lekarz weterynarii opiekujący się stadem powinien zawiadomić powiatowego lekarza weterynarii o wystąpieniu u drobiu następujących objawów klinicznych:

    • zwiększona śmiertelność;

    • znaczący spadek pobierania paszy i wody;

    • objawy nerwowe takie jak: drgawki, skręt szyi, paraliż nóg i skrzydeł, niezborność ruchów;

    • duszność;

    • sinica i wybroczyny;

    • nagły spadek nieśności.

Działania podejmowane przez Inspekcję Weterynaryjną w przypadku podejrzenia choroby
PLW po otrzymaniu informacji o podejrzeniu rzekomego pomoru drobiu (ND) podejmuje niezwłocznie czynności w celu wykrycia lub wykluczenia choroby i wdraża działania mające na celu:
1.    objęcie gospodarstwa urzędowym nadzorem,
2.    przeprowadzenie badania klinicznego i pobranie próbek do badań laboratoryjnych wirusologicznych: co najmniej 5 padłych ptaków i/lub od żywego ptactwa z objawami co najmniej 20 wymazów z jamy ustno-gardłowej lub tchawicy i 20 wymazów z kloaki (próbki powinny dotrzeć do laboratorium w czasie rzeczywistym do 12 godzin od ich pobrania),
3.    przeprowadzenie spisu lub oszacowania ilości drobiu w gospodarstwie,
4.    nakazanie posiadaczowi zwierząt:
5.    sporządzenia i aktualizacji spisu wszystkich zwierząt lub zwłok zwierzęcych oraz aktualizowania dokumentacji dotyczącej produkcji, zdrowia i identyfikowalności,
6.    ustalenia stanu ilościowy produktów, środków żywienia zwierząt, ściółki i nawozów naturalnych znajdujących się w miejscu podejrzanym o chorobę,
7.    izolacji zwierząt podejrzanych o zakażenie,
8.    przechowywania obornika, w tym zużytej ściółki i używanej ściółki, oraz wszelkich produktów, materiałów lub substancji, które mogą być w izolacji i chronienie ich przed owadami, gryzoniami, zwierzętami z gatunków wrażliwych i innymi zwierzętami, w tym dzikimi, w takim zakresie, w jakim jest to technicznie i praktycznie wykonalne,
9.    wdrożenia odpowiednich środków bioasekuracji, aby zapobiec ryzyku rozprzestrzeniania się choroby,
10.    zakazanie przemieszczania zwierząt do i z gospodarstwa podejrzanego o zakażenie oraz produktów, materiałów, substancji (za wyjątkiem niezbędnych), a jeśli to konieczne również osób i środków transportu,
11.    rozpoczęcie dochodzenia epizootycznego, które obejmuje weryfikację przemieszczeń do i z gospodarstwa w okresie monitorowania choroby wynoszącym 21 dni, w tym co najmniej ustalenie okresu, w którym choroba zakaźna zwierząt mogła rozwijać się w gospodarstwie, miejsca pochodzenia źródła choroby, ustalenie innych zakładów do których choroba mogła zostać przeniesiona, dróg przemieszczania się ludzi, zwierząt i przedmiotów, które mogły być przyczyną szerzenia się choroby.
12.    zakazanie przemieszczenia drobiu, produktów pozyskanych z/od drobiu, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, pasz, ściółki, obornika, sprzętów, narzędzi z gospodarstwa uznanego za podejrzane.
Działania podejmowane przez Inspekcję Weterynaryjną w przypadku stwierdzenia choroby choroby
Likwidacja ogniska rzekomego pomoru drobiu
Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie zwalczania grypy ptaków, wystąpienie grypy ptaków u drobiu w gospodarstwie wiąże się z koniecznością podjęcia przez Inspekcję Weterynaryjną działań mających na celu:
•    jak najszybszą likwidację ogniska,
•    ustalenie źródła choroby,
•    ustalenie czy nie doszło do przeniesienia choroby do innych gospodarstw (lub innych podmiotów).
W przypadku stwierdzenia ogniska grypy ptaków, pod nadzorem urzędowym podejmowane są m. in. następujące działania:
•    niezwłoczne zabicie drobiu lub innych ptaków w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się grypy ptaków;
•    usunięcie zwłok drobiu lub innych ptaków oraz jaj znajdujących się w gospodarstwie;
•    zniszczenie lub obróbkę, w sposób zapewniający zniszczenie wirusa grypy ptaków, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów, które mogły zostać skażone wirusem grypy ptaków;
•    gospodarstwo, w którym stwierdzono grypę ptaków podlega oczyszczaniu i dezynfekcji przy użyciu odpowiednich preparatów biobójczych, które wykazują działanie unieszkodliwiające w stosunku do wirusa grypy ptaków.
Ponowne umieszczenie zwierząt w gospodarstwie komercyjnym, w którym stwierdzono grypę ptaków, może nastąpić po upływie 21 dni od dnia zakończenia ostatecznego czyszczenia i odkażania.
Obszary: zapowietrzony i zagrożony
Wokół ogniska grypy ptaków wyznacza się obszar zapowietrzony (o promieniu co najmniej 3 km wokół ogniska choroby) i obszar zagrożony (o promieniu co najmniej 10 km wokół ogniska choroby).